Nozze di Cana

Le Nozze di Cana

Le Nozze di Cana (Cana Düğünü), Giotto tarafından 1303-1305 civarında ve Padua'daki Scrovegni Şapeli'nin döngüsünün bir parçası olan bir fresktir (200x185cm). Sol ortada sunağa bakan üst merkezi İsa Öykülerine dahil edilmiştir.

Sahne, geleneksel olarak gökyüzüne açık, ancak iç mekanda anlaşılacak, ayrıntılara dikkat edilerek bir odaya yerleştirilmiştir: kırmızı çizgili kumaşlar duvarları kaplar, bir friz yukarı doğru çalışır ve üstte açık ahşap ızgaralar ve raflarla desteklenir, raflarda aynı zamanda vazolar ve dekoratif unsurlar bulunur. Yuhanna İncili'nde anlatıldığı gibi, damatın solunda ve bir elçinin yanında oturan İsa, bir jestle odanın diğer tarafındaki büyük kavanozlara dökülen suyu şaraba dönüştürdüğü an gösterilir. Şölen başkanı, şaraba dönüşmüş suyu tattı. Bunun nereden geldiğini bilmiyordu, oysa suyu küpten alan hizmetkârlar biliyorlardı. Şölen başkanı güveyi çağırıp, “Herkes önce iyi şarabı, çok içildikten sonra da kötüsünü sunar” dedi, “Ama sen iyi şarabı şimdiye dek saklamışsın.” dedi. (Jn 2: 7-11).

İzleyiciye bakan masanın yanında gelinin merkezinde, ince işlemeli kırmızı bir elbise giymiş, Madonna'nın yanında oturan, nimet ve kafasında çiçek çelenkli başka bir kız var. Tablonun diğer tarafında iki düzen vardır.

Pastel renk şeması, figürlerin plastik hacimlerini chiaroscuro (ışık ve gölge sanatı) ile vurgular, çok zariftir. Nesnelerin açıklamasında, farklı renk bantları oluşturan çözgüleri olan beyaz masa örtüsünden, ince oluklu kavanozlara, masadaki mobilyalara ve yemeklere kadar önemli bir özen gösterilmektedir. Kafeterya ustası ve arkasındaki çocuk o kadar iyi karakterize edilir ki, bunların gerçekten var olan karakter portreleri olduğu varsaymıştır.

Giotti di Bondone

Rönesans'ın yaratıcılarından Giotto di Bondone, ölümünden sonra yıllarca sonra tarih sayfalarında kalacak kadar yetenekli bir ressam olarak anıldı. İtalyan tarzını stilize etmesi ve Bizans sanatını resimlerinde harmanlaması, başarısının asıl sebebi oldu. Kendi kişiliğini sanatına yansıtan ilk sanatçılardan biri.

Sanatçı, İncil'den aldığı sahneleri, insan psikolojisini ve duygularını, doğallıkla buluşturarak resimlerine hayat verdi. En büyük eseri kabul edilen Cappella degli Scrovegni'de (Scrovegni Şapeli) bulunan Nozze di Cana (Cana'da Düğün) eserinde bir mucize yaratan Giotto, İsa ve Meryem'in hayatlarını konu alan fresklerini bölümler halinde duvara çizdi. Resimleri izleyenlerin, gerçek bir olayın içindeymiş gibi hissetmelerini sağladı.

Nozze di Cana, insan yüzlerine ifade katılan ilk eserdir.